Deel 05 – Grand Canyon of Texas, Palo Duro Canyon State Park

Het is nog wat fris als we opstaan, maar het is een blauwe lucht. Na ontbijt eerst even de propaan bijvullen. Door alle winterse temperaturen is er voor de kachel veel propaan doorgegaan. Een volle tank kost echter slechts 14 dollar. Daarna voor een lange tocht naar het zuiden. We rijden over de 238 die in Kansas net zo saai is als de Hwy 400. Na de overgang naar Oklahoma, is het niet veel beter. Pas als we Texas naderen komen er wat meer bergen en heuvels en wordt het landschap interessanter. Onderweg bij een van de vele Historic Markers – deze was over de tocht van de Indianen nadat hun Bisons waren geslacht – nemen we even de tijd voor een lunch. De harde wind maakt het nog niet echt aangenaam buiten.

We rijden door naar Pampa voor wat boodschappen, we hebben immers 4 dagen state Parks voor de boeg. We besluiten wel twee parken om te gooien in volgorde en gaan eerst naar Palo Duro Canyon State Park. De op één na grootste canyon van de Verenigde Staten ligt in het hart van de Texas Panhandle, waar we rond half zes arriveren. Inmiddels is het echt warm en we hebben een prachtige plek op de Mesquite campground, daar waar we in 2011 ook stonden.

De canyon is ongeveer 190 km lang en heeft een gemiddelde breedte van haast tien kilometer, maar bereikt op sommige plaatsen een breedte van 32 km. De diepte is met 250 meter een stuk minder dan zijn grote broer die wel 1500 meter diep kan zijn. Palo Duro Canyon (van de Spaanse betekenis “hard hout”) heeft de naam “The Grand Canyon of Texas” gekregen vanwege zijn omvang en vanwege zijn  geologische kenmerken, waaronder de veelkleurige rotslagen en steile mesa-wanden die vergelijkbaar zijn met die in de Grand Canyon.

Nog een paar uurtjes van de zon genoten. Het is hier gelukkig pas tegen half 9 donker aan het worden. Met een Chicken pot genieten we van het diner en de omgeving.

Vandaag een eerste dag zonder kilometers rijden. En dat is niet nodig ook, het is fantastisch weer. In de ochtend nog net te fris om buiten te ontbijten, maar daarna heerlijk een bakkie doen in de zon met op de achtergrond de bergen van de canyon en het zingen van de vogels.

Na de koffie voor een hike op stap. De camphost geeft a an hoe we over het Comanche pad naar het begin van de Trails komen. We maken er een koppeltrail van. Eerste de Juniper Riverside, daarna een stuk van de Sunflower trail en tot slot de Juniper Clifside trail. De zon begint nu na het middaguur heter en heter te worden en eigenlijk hebben we met een halve liter per persoon te weinig water bij ons. De Trails lopen ook redelijk op en af de bergen en het laatste half uur is dan ook een waarbij we snakken naar het eind. En dan nog over de Comanche trail terug naar de camper. We hebben 2 uur en 20 minuten gedaan over een stuk van 7 km, en dat lijkt makkelijker dan dan het in deze omstandigheden was.

In de middag en avond lekker bij de camper genoten van ons plekje. Morgen moeten we Palo Duro al weer gedag zeggen, al hoeft het voor ons zeker geen definitief afscheid te zijn.

DAG 1