Deze route gaat vanaf Bend-Sunriver via Burns naar Baker City alwaar we eer rit maken naar de Oregon Trail Interpretive Center en Hells Canyon. Scenic
USA Roadtrip Washington en Oregon 2017, deel 8
We trekken via de Oregon Badlands Wilderness naar het oosten. Een bijna onbewoond gebied. Een voorbeeld is het “plaatsje” Riley, welk aan de rand ligt. Het pompstation, annex postkantoor, annex tourist information, annex kruidenier en mini restaurant, vormt met twee gebouwen de enige bebouwing.
Tot aan Burns veranderd dit beeld nagenoeg niet. Hwy 50 in Nevada heet wel de Loneliest Road van Amerika, maar deze 200 km van Hwy 20 tussen Bend en Burns doet goed mee. We gaan noordwaarts via Malheur National Forest naar John Day (hoe kom je op zo’n plaatsnaam). Niet veel later komen we in het wel zeer lieflijke Prairie City, nabij de bovenloop van de John Day River.
Even buiten Prairie City vinden we een leuke picknickplek bij een chuckwagen aan de John Day highway. Hier is het heerlijk rustig toeven, met uitzicht over de Strawberry Mountain Ridge en de John Day Valley.
Onze campground in Baker City heeft mooi uitzicht over de bergen. Helaas zijn de plekken erg klein en de camping overvol.
Aan het begin van het zuidelijk deel van de Hells Canyon Scenic Byway ligt het National Historic Oregon Trail Interpretive Center.
Met behulp van displays, films en theater, vertelt men hier het verhaal van de Oregon Trail pioniers, ontdekkingsreizigers, mijnwerkers en kolonisten die met hun gezin en hun complete hebben en houwen naar het westen trokken. Wellicht zouden we ze nu economische vluchtelingen noemen.
Het Center is zeker de moeite waard en geeft een heel goed beeld van hoe deze pioniers hier naar toe zijn gekomen en wat ze moesten opofferen. Het begin van de Europese kolonisatie van het Noord-Amerikaanse continent beperkte zich vooral tot de oostkust, het zuiden en het extreem zuidwesten van wat nu de Verenigde Staten is. Het westen was onbekend. Naar schatting zijn er tussen 1834 en 1860 zo’n 400.000 mensen naar Oregon en Californié getrokken en hebben naar schatting 10% het niet overleefd, met name door ziektes en aanvallen van de Native Americans.
We gaan verder de Hells Canyon Scenic Byway op en we vallen van de ene verbazing in de andere. Na elke bocht is de weg weer anders, door de vallei, langs de Powder River, met uitzicht op een stuk flat land en dan weer de besneeuwde bergen voor ons. Een prachtige weg om te rijden.
Er is maar een enkel dorp aan deze route, dat toepasselijk Halfway heet. Hier staat nog een wigwam brander. Ze werden gebruikt om afvalhout te verwijderen in houtkwekerijen en zaagsel van zagerijen door te branden. De branders zijn in de jaren 70 in het noordwesten van de Verenigde Staten gebruikt en zijn nu, vanwege de luchtvervuiling die ze veroorzaken, verboden in Oregon en het zuidwesten van Washington.
We kunnen de hele weg niet afrijden. Het stuk over de bergen richting bij Hells Canyon is door de sneeuw nog niet begaanbaar. Iets voorbij het punt waar de Powder River in de Snake River stroomt besluiten we terug te gaan. Jammer dat we de hele Scenic drive niet konden afmaken, maar wat we al gezien hebben is fantastisch.